Egun
hauetan denbora gehiago pasatzen dut Donostiako erresidentziako
logelan etxekoan baino.
Donostiako
logela inpertsonala eta besteak bezala zela iruditu zitzaidanez nire
gauzekin bete nuen eta paretetan argazkiak eta poster bat jarri
nituen kolore gehiago emateko.
Esan
dudan moduan Donostiako logela nire gauzekin betetzerakoan Algortakoa
(bizi naizen herria) ia-ia hutsik geratu da.
Baina
nire logela, hoberen sentitzen naizen lekuetariko bat da, nahi dudana
egin dezaket, irakurri, marraztu (horri batean edo paretan), erlaxatu
edo lagunekin denbora pasa. Nire pertsonalitatearen ispilua da, nik
nahi dudan moduan dekoratua dut, nire barrutik atera diren gustoak
espresatzeko modu bat izan da. Ondo pasatzeko espazio bat da ere,
baina, baita ikasteko toki aproposa, mahai handi bat baitut nire
gauzak ordenatuta mantentzen ere laguntzen didana.
Baina
nire logela ez da beti logela bat izan.
Duela
bost urte bihurtu zen nire logela, logela bihurtu aurretik, maletak,
eskiatzeko arropa eta etxean nahi ez genituen gauzak uzteko
erabiltzen genuen.
Gero
logela egiten hasi ginen eta hortik aurrera, behin baino gehiagotan
aldatu ditut lekuz logelako altzariak nire gustora jartzeko, baina
beti feng-sui estiloa mantentzen energia espaziotik ondo zirkulatzeko
(nire izekoren ideia izan zen estilo hori jarraitzea). Paretak
margoztu nituen ere, eta oraindik ere, noizbehinka, margoztu egiten
ditut.
Gustatzen
ez zaidan gauza bakarra, argi natural askorik sartzen ez dela da,
lehio bakarra dago, beraz, argia beharrezkoa denean argi
artifizialak pizten ditut eta listo.
